بررسی عوامل موثر بر بهره وری مهندسین عمران در پروژه های عمرانی و ارائه راهکارهایی جهت افزایش بهره وری آنها ( مطالعه موردی: پروژه های شهرداری شهر بجنورد)

هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر بهره وری مهندسین عمران در پروژه های عمرانی و ارائه راهکارهایی جهت افزایش بهره وری آنها بوده که پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی – استنباطی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مهندسین عمران شرکت های پیمانکاری و شرکت های مشاور در شهر بجنورد به تعداد ۲۹۰ نفر بودند که براساس جدول مورگان و کرجسی(۱۹۷۲) حجم نمونه ۱۶۵ نفر در نظر گرفته شده و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت سنجش میزان آموزش نیروی انسانی از پرسشنامه ۱۹ سوالی با سه مولفه محتوی دوره آموزشی، کارایی و اثربخشی نیروی کار استفاده گردید.برای بهره وری حقوق دستمزد نیز از از معادلات مرتبط بهره گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و آزمون T زوجی استفاده گردید. نتایج نشان داد بین محتوی دوره های آموزشی، کارایی نیروی کار و اثربخشی نیروی کار با افزایش بهره وری حقوق و دستمزد مهندسین عمران رابطه معنی داری وجود دارد. از طرفی بین میانگین افزایش بهره وری حقوق و دستمزد کارکنان قبل از آموزش با میانگین افزایش بهره وری حقوق و دستمزد کارکنان بعد از آموزش تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش نیروی انسانی ، محتوی دوره آموزشی ، کارایی نیروی کار ، بهره وری