جستاری بر تبیین دیدگاههای منطقهگرایی انتقادی و سیر تحول آن در خانه های مسکونی پایدار اجتماعی (نمونه موردی خانههای سنتی شهر مشهد در دوره پهلوی)

مهمترین بناهایی که بازگو کننده ی معماری بومی یک منطقه می باشد، خانه های مسکونی سنتی است؛ که خصوصیات منحصر به فرد یک فرهنگ را نشان می دهد. معماری منطقه گرایی انتقادی معرف فرهنگ نخبگان است و پیوند محکم تری با فرهنگ توده و زندگی روزمره دارد. با توجه به اینکه پدیده جهانی سازی امروزه باعث یکسان سازی فرهنگ ها و عدم شناسایی معماری منطقه شده است، انجام این تحقیق ضرورت داشته است. در این پژوهش پس از تحلیل نظریه صاحب نظران منطقه گرایی و منطقه گرایی انتقادی، اقدام به ترسیم نمودار در خانه های مشهد با نظر کنت فرامپتون و خبرگان شده است. با استفاده از پرسشنامه بسته طیف دار و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA اقدام به ترسیم نمودار خوشه ای شده است. هدف از این تحقیق دستیابی به اصول معماری منطقه گرایی انتقادی با تمرکز بر مولفه های معماری منطقه گرایی انتقادی در خانه های مسکونی سنتی در شهر مشهد در دوره ی پهلوی اول و دوم بوده است. در این تحقیق که رویکردی علمی-پژوهشی دارد، سعی شده است خانه های مسکونی سنتی موجود در سطح شهر مشهد از دوره ی قاجاریه تا پهلوی دوم بررسی شود. نوع پژوهش: میدانی و کتابخانه ای است، که از کتب، مقالات، سایت ها و پایان نامه ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری منطقهگرایی انتقادی ، خانه های مسکونی سنتی شهر مشهد ، خانههای دوره پهلوی