تحلیل چندبعدی رضایت از زندگی در میان دانشجویان ایرانی

رضایت از زندگی به عنوان شاخصی کلیدی در کیفیت زندگی، نقش تعیین کننده ای در بهزیستی فردی و اجتماعی افراد، به ویژه جوانان و دانشجویان، ایفا می کند. مطالعات پیشین نشان داده است که رضایت از زندگی تحت تاثیر عوامل چندبعدی از جمله روابط خانوادگی، عوامل روان شناختی، پایگاه اقتصادی و روابط اجتماعی قرار دارد. با این حال، پژوهش های محدودی به تحلیل هم زمان این عوامل در میان دانشجویان ایرانی پرداخته اند. این مطالعه با هدف تحلیل تاثیر این متغیرها بر رضایت از زندگی دانشجویان و مقایسه آن با جوانان غیردانشجو و از طریق تحلیل ثانویه داده های پیمایش ملی ارزش ها، نگرش ها و رفتارهای جوانان (۱۴۰۳) انجام شد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه افراد نمونه پیمایش ملی است که در زمان گردآوری اطلاعات خود را دانشجو معرفی کرده اند. برای تحلیل داده ها از آزمون t مستقل به منظور مقایسه میانگین های دو گروه (دانشجویان و غیردانشجویان) و مدل سازی رگرسیون خطی برای بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج آزمون t نشان داد که میانگین رضایت از زندگی در دانشجویان (۳.۵۶) به طور معناداری بالاتر از غیردانشجویان (۳.۴۷) است، اما اندازه اثر این تفاوت ناچیز بود. تحلیل رگرسیون نشان داد که چهار متغیر روابط خانوادگی، عوامل روان شناختی، پایگاه اقتصادی و روابط اجتماعی در مجموع ۳۲.۶درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین می کنند. در حالی که روابط اجتماعی کمترین تاثیر را داشت، اما روابط خانوادگی به عنوان قوی ترین پیش بین کننده شناسایی شد. یافته ها بر اهمیت چندبعدی بودن رضایت از زندگی در دانشجویان ایرانی تاکید می کنند و نشان می دهند که بهبود روابط خانوادگی و تقویت عوامل روان شناختی می تواند به عنوان راهکاری کلیدی در ارتقای بهزیستی جوانان عمل کند. در سطح سیاست گذاری، تقویت برنامه های حمایت خانوادگی، توسعه خدمات روان شناختی در دانشگاه ها، و ایجاد فرصت های اقتصادی هدفمند برای دانشجویان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، دانشجویان ، روابط اجتماعی ، روابط خانوادگی ، پایگاه اقتصادی