تاثیر تمرین هوازی با مکمل عصاره هیدروالکلی میوه قره قات بر شاخص های گلایسمیک و بیان miR-۱۹۵ در بافت قلب موش های صحرایی دیابتی شده نوع دو

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی با مکمل عصاره هیدروالکلی میوه قره قات بر شاخص های گلایسمیک و بیان miR-۱۹۵ در بافت قلبی موش های صحرایی دیابتی شده نوع دو انجام شد.روش پژوهش: موش های صحرایی نر نژاد ویستار (۲۴=n، میانگین وزنی ۲۰±۲۰۰ گرم و هشت هفته سن) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: ۱) کنترل دیابتی، ۲) دیابتی+مکمل، ۳) دیابتی+تمرین و ۴) دیابتی+مکمل+تمرین. برای القاء دیابت نوع دو، رژیم غذایی پرچرب (۶۰ درصد) به مدت دو هفته و سپس تزریق استرپتوزوسین در حالت ناشتا صورت گرفت. موش های صحرایی گروه های مکمل، روزانه ۲۵۰ میلی گرم عصاره میوه قره قات به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل بود که در هفته آخر به ۲۴-۱۸ متر در دقیقه برای ۶۰-۳۰ دقیقه رسید که به مدت هشت هفته و پنج روز در هفته اجرا شد. پس از هشت هفته، تمام موش های صحرایی با ترکیبی از محلول کتامین و زایلازین بی هوش شدند. گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و miR-۱۹۵ بافت قلبی اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری آنالیز واریانس یک راهه با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری ۰۵/۰>P استفاده شد.یافته‎ها: مقادیر گلوکز خون ناشتا و مقاومت به انسولین پس از هشت هفته مداخله در تمام گروه ها نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی داری یافت (۰۱/۰>P). همچنین کاهش معنی داری در مقادیر انسولین در گروه های مصرف کننده مکمل نسبت به گروه های دیابتی و دیابتی+تمرین مشاهده گردید (۰۵/۰>P). علاوه بر این مقادیر بیان miR-۱۹۵ پس از هشت هفته مداخله در گروه دیابتی+مکمل+تمرین نسبت به گروه دیابتی+تمرین کاهش معنی داری نشان داد (۰۵/۰>P).نتیجه گیری: طبق نتایج، تمرین هوازی و مکمل دهی قره قات به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر منجر به بهبود شاخص های گلایسمیک و بیان miR-۱۹۵ می شوند؛ با این حال مکمل دهی قره قات همراه با تمرین هوازی اثرات مطلوب تری بر بیان miR-۱۹۵ بافت قلبی موش های صحرایی دیابتی نوع دارد.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع دو ، قره قات ، miR-۱۹۵