ارزیابی موفقیت برنامه آموزش مهارت های بالینی بخش دندانپزشکی کودکان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۹ با استفاده ازخود ارزیابی دانشجویان از میزان یادگیری مهارت های بالینی و عزت نفس آن ها

هدف: یکی از بهترین روش هایی که برای تعیین دانش و مهارت بالینی استفاده می شود خودارزیابی است. موفقیت بالینی تحت تاثیر عوامل متعددی است. یکی از این عوامل موثر در بهبود عملکرد بالینی، شاخص عزت نفس آنان هست. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی موفقیت برنامه آموزش مهارت های بالینی بخش دندانپزشکی کودکان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۹ با استفاده ازخود ارزیابی بالینی دانشجویان از میزان یادگیری و عزت نفس آنها بود.  روش ها: این مطالعه توصیفی – مقطعی بر روی ۶۴ دانشجو و فارغ التحصیل دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۹ انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد اعتماد به نفس کوپراسمیت و پرسشنامه خودارزیابی مهارت های بالینی بخش دندانپزشکی کودکان استفاده گردید. در نهایت داده ها با نرم افزار spss نسخه ۲۲ آنالیز گردید. نتایج: طبق نتایج مطالعه، از بین ۷ مهارت بالینی مختلف در دندانپزشکی کودکان شامل: معاینه، کترل رفتار، پیشگیری، تزریق، ترمیم، درمان پالپ و مدیریت حفظ فضا، بیشترین مهارت شرکت کنندگان در زمینه معاینه و کمترین در تزریق داخل پالپی بود. این مطالعه نشان داد که بین عزت نفس شرکت کنندگان در مطالعه و سطح آموزش در مهارت معاینه از نظر آماری ارتباط معناداری وجود دارد (۰۰۵/۰< p). نتیجه­ گیری: از نظر شرکت کنندگان این مطالعه، مهارت های بالینی آموخته شده در بخش دندانپزشکی کودکان، در بیشتر موارد برای آنها کافی بوده است. اگرچه برنامه آموزش بالینی بخش دندانپزشکی کودکان در آموزش مهارت های مورد نیاز به دانشجویان موفق بوده است، در برخی موارد نیازمند ارتقاء و بهبود می باشد.

کلیدواژه ها:

self-esteem ، clinical self-assessment ، Students ، Dentistry ، عزت نفس ، خود ارزیابی بالینی ، دانشجویان ، دندانپزشکی