بررسی نقش و تاثیرات متون ادبی و اشعار فارسی بر تقویت هویت ملی و پروش خلاقیت دانش آموزان

ادبیات فارسی، به عنوان یکی از مهم ترین ارکان فرهنگ و تمدن ایرانی، همواره نقشی اساسی در شکل گیری و تقویت هویت ملی ایفا کرده است. متون ادبی و اشعار فارسی، با بهره گیری از مضامین عمیق اخلاقی، عرفانی، تاریخی و اجتماعی، نسل های مختلف را با ارزش های ملی و فرهنگی ایران آشنا کرده و زمینه ساز انسجام و هویت بخشی به جامعه بوده اند. شاعران بزرگی همچون فردوسی، سعدی، حافظ و مولوی، با خلق آثاری جاودان، نه تنها گنجینه ای از خرد، اخلاق و حکمت را به یادگار گذاشته اند، بلکه بستری مناسب برای تقویت تعلق ملی و پرورش خلاقیت در دانش آموزان فراهم کرده اند. از سوی دیگر، خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های قرن ۱۲، نیازمند تقویت تفکر انتقادی، تخیل و توانایی حل مسئله است. اشعار و متون ادبی، با زبان هنری و تصویرسازی های خالقانه، قدرت تخیل دانش آموزان را گسترش داده و آنان را به تفکر عمیق تر و نگرشی خالقانه تر نسبت به جهان پیرامون سوق می دهد. استفاده از عناصر نمادین، تمثیل ها، و قصه پردازی در اشعار و متون ادبی، فضای ذهنی جدیدی برای دانش آموزان ایجاد کرده و زمینه ای برای شکل گیری ایده های نوآورانه فراهم می آورد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی نقش و تاثیرات متون ادبی و اشعار فارسی بر تقویت هویت ملی و پروش خلاقیت دانش آموزان پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که متون ادبی و اشعار فارسی، با غنای زبانی، مفاهیم هویتی و تخیل آفرینی خود، نقش اساسی در تقویت هویت ملی و پرورش خلاقیت دانش آموزان دارند. این آثار نه تنها احساس تعلق به فرهنگ ایرانی را تقویت می کنند، بلکه با ایجاد تفکر انتقادی و الهام بخشی، زمینه ساز نوآوری و خلاقیت در نسل های آینده می شوند.

کلیدواژه ها:

متون فارسی ، اشعار فارسی ، هویت ملی ، خلاقیت ، دانش آموزان