نقش دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی و تاثیر آن بر نشانه های اختلال PTSD در جانبازان

این مقاله به بررسی نقش دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی و تاثیر آن بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در جانبازان می پردازد. دوسوگرایی، به عنوان یک وضعیت روانی که در آن فرد احساسات متضادی را به طور همزمان تجربه می کند، می تواند بر نحوه ابراز هیجانات و پردازش تجربیات آسیب زا تاثیر بگذارد. با توجه به اینکه جانبازان معمولا با تجارب استرس زا و خطرناک روبرو هستند، درک این فرآیندها می تواند به بهبود روش های درمانی و حمایتی کمک کند. این تحقیق با استفاده از روش های کیفی و کمی، به تحلیل داده ها از طریق روش های همبستگی گشتاوری پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری پرداخته و نتایج نشان می دهد که دوسوگرایی می تواند نشانه های PTSD را بسته به نحوه مدیریت هیجانات و استراتژی های مقابله ای فرد تشدید یا کاهش دهد. یافته ها نشان داد دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه تاثیر مستقیم دارد. این یافته ها به اهمیت توجه به ابرازگری هیجانی و پیچیدگی های روانی جانبازان در فرایند درمان اشاره دارد و می تواند راهگشای پژوهش های آینده در این حوزه باشد.

کلیدواژه ها:

دوسوگرایی ، ابرازگرایی هیجانی ، اختلال استرس پس از سانحه