حکمرانی در مشارکت سیاسی و اجتماعی با توجه به استراتژی منطقه

حکمرانی خوب به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در توسعه پایدار، نقش موثری در شکل دهی سرمایه اجتماعی و تقویت مشارکت سیاسی و اجتماعی ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان حکمرانی، سرمایه اجتماعی، و مشارکت سیاسی و اجتماعی انجام شده است. در این مطالعه از روش مرور نظام مند برای تحلیل داده های حاصل از مطالعات منتشر شده بین سال های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد که حکمرانی شفاف، پاسخگو، و عادلانه، با افزایش اعتماد عمومی و تقویت شبکه های اجتماعی، موجب ارتقای سرمایه اجتماعی و تشویق شهروندان به مشارکت در فعالیت های سیاسی و اجتماعی می شود. از سوی دیگر، حکمرانی ناکارآمد با عواملی مانند فساد، نابرابری اقتصادی، و نبود شفافیت، سرمایه اجتماعی را تضعیف کرده و منجر به کاهش مشارکت عمومی می گردد. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی به عنوان متغیری واسطه ای، نقشی کلیدی در انتقال اثرات حکمرانی بر مشارکت ایفا می کند. بر اساس این نتایج، پیشنهادهایی کاربردی برای سیاست گذاران شامل افزایش شفافیت، مبارزه با فساد، تقویت نهادهای مدنی، و کاهش نابرابری های اقتصادی ارائه شد. علاوه بر این، محققان آینده می توانند با استفاده از رویکردهای تطبیقی و میان رشته ای، تاثیر متغیرهای فرهنگی و اقتصادی را بر رابطه میان حکمرانی و مشارکت بررسی کنند. این پژوهش نشان می دهد که بهبود حکمرانی نه تنها باعث تقویت سرمایه اجتماعی و مشارکت می شود، بلکه به پایداری اجتماعی و سیاسی جوامع کمک می کند.

کلیدواژه ها:

حکمرانی ، مشارکت سیاسی ، مشارکت اجتماعی ، سرمایه اجتماعی