تحلیل کمیت و ترتیب تدریس عملی و تئوری در ارتقاء کیفیت آموزش علوم تجربی

آموزش علوم تجربی به عنوان یکی از مهمترین دروس نظام آموزشی، نقشی کلیدی در توسعه تفکر علمی، مهارت های حل مسائل و خلاقیت دانش آموزان ایفا می کند. با توجه به اهمیت این درس، هدف از پژوهش حاضر بررسی تحلیل کمیت (میزان) و ترتیب (اولویت بندی) تدریس عملی و نظری بر کیفیت آموزش علوم تجربی در مدارس شهر سنندج است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار و آزمون تی مستقل مورد استفاده قرار گرفته است. داده ها از طریق پرسشنامه ای که بین ۱۰۰ معلم و ۳۰۰ دانش آموز مقاطع متوسطه اول و دوم توزیع شد، جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که ترکیب تدریس عملی (۰۶ درصد) و نظری (۰۴ درصد) بهترین نتیجه را در بهبود یادگیری، افزایش انگیزه و تقویت مهارت های تحقیقاتی دانش آموزان داشته است. همچنین یافته ها حاکی از آن است که کمبود تجهیزات آزمایشگاهی، محدودیت زمانی، و عدم آموزش کافی معلمان از چالش های اصلی اجرای تدریس عملی در مدارس است. سیاستگذاران آموزشی باید با بازنگری در برنامه های درسی، تامین منابع مالی و تجهیز مدارس به امکانات لازم، تعادلی مناسب میان تدریس عملی و نظری ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

کمیت ، تدریس عملی ، تئوری ، کیفیت ، آموزش ، علوم تجربی