تحلیل تطبیقی سیاست های آموزشی کشور های مختلف

هدف این مقاله، تحلیل تطبیقی سیاست های آموزشی در چهار کشور منتخب با عملکردهای متفاوت در آزمون های بین المللی (فنلاند، سنگاپور، کره جنوبی، ایالات متحده آمریکا) به منظور شناسایی نقاط قوت، ضعف و ویژگی های منحصربه فرد هر نظام و استخراج دلالت های کاربردی برای بهبود نظام آموزشی ایران است. این پژوهش با استفاده از روش شناسی مرور روایتی ساختارمند (Structured Narrative Review) انجام شده است. داده ها از طریق بررسی اسناد رسمی، گزارش های سازمان های بین المللی (مانند OECD و یونسکو)، مقالات علمی-پژوهشی و کتاب های مرتبط گردآوری و در محورهای کلیدی شامل فلسفه و اهداف آموزشی، ساختار و حکمرانی، برنامه درسی، جایگاه و تربیت معلم، نظام ارزشیابی و سنجش، و عدالت آموزشی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهد که فنلاند بر عدالت، رویکرد کل نگر، و خودمختاری بالای معلمان تاکید دارد. سنگاپور و کره جنوبی نظام هایی متمرکز با تاکید بر استانداردها، رقابت و نتایج آزمون ها هستند، هرچند سنگاپور در سال های اخیر به سمت رویکردهای کل نگرتر حرکت کرده است. ایالات متحده دارای نظامی غیرمتمرکز با چالش های جدی در زمینه عدالت آموزشی و تاکید زیاد بر آزمون های استاندارد و پاسخگویی است. علی رغم تفاوت ها، اهمیت سرمایه گذاری بر کیفیت معلمان، توجه به دوره پیش دبستانی، و لزوم ایجاد توازن بین استانداردسازی و انعطاف پذیری، از وجوه اشتراک نسبی این نظام هاست. نتیجه گیری می شود که هیچ مدل واحدی برای همه کشورها کارآمد نیست و سیاست گذاری آموزشی باید با در نظر گرفتن دقیق بافت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر کشور صورت گیرد. با این حال، درس هایی کلیدی در زمینه ارتقای جایگاه معلم، توجه به عدالت، بازنگری در نظام ارزشیابی و توسعه برنامه درسی متناسب با نیازهای قرن بیست ویکم می تواند برای ایران مفید باشد.

کلیدواژه ها:

سیاست آموزشی ، آموزش تطبیقی ، نظام آموزشی ، فنلاند ، سنگاپور ، کره جنوبی ، ایالات متحده آمریکا ، کیفیت آموزشی ، عدالت آموزشی ، تربیت معلم ، برنامه درسی ، ارزشیابی آموزشی.