تحلیل مولفه های انعطاف پذیری در طراحی مدارس خلاق: رویکردی نوین در معماری آموزشی

معماری به مثابه یک هدایت گر در امر طراحی می تواند فرآیند طراحی را از بستن نطفه طرح تا زایش، برنامه ریزی کند. پس باید نگرش به معماری همزمان به صورت رفت و برگشتی در کل و جزء باشد. معماری مدرسه یکی از پارامترهای موثر تربیتی و آموزشی در امر تعلیم و تربیت نوین به شمار می رود. همان گونه که صاحبان اندیشه در بررسی مسائل آموزشی همواره عوامل گوناگون هم چون خانواده، معلم، مدیریت آموزشی و. . . را به عنوان عوامل موثر در فرآیند یادگیری مورد تاکید قرار می دهند؛ معماری یا فضای فیزیکی مدرسه نیز در این میان به عنوان یک عامل زنده و پویا در کیفیت فعالیت های آموزشی و تربیتی دانش آموزان ایفای نقش می کند. در دنیایی با چنین تغییرات سریع و در روزگاری که دانش به عنوان ابزاری قوی در جهت توسعه و حتی بقای اجتماعی هست؛ انعطاف پذیری حلقه مشترک بین معماری و رویکردهای آموزشی است، که معماری می تواند به کمک انعطاف پذیری رویکردهای مورد نیاز آموزشی در دنیای جدید را به روز کند. انعطاف پذیری به عنوان راهکار در دو صورت در آموزش تاثیرگذار است: به روز نمودن رویکرد آموزشی به کمک معماری و ابداع در طرح معماری توسط رویکردهای آموزشی جدید، فضای آموزش بر خلاقیت دانش آموزان موثر است. هرچه طراحی خلاقانه تر باشد، ذهن دانش آموز بارورتر گشته و نیاز به بالابردن سطوح آموزشی بیشتر حس می گردد و این روند به سمت بی نهایت قابلیت تکرار دارد.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، فضای خلاق ، الگوی انعطاف پذیری.