بررسی دلایل رد دفاتر قانونی اشخاص حقوقی استان آذربایجان شرقی کشور ایران به عنوان مبنای درآمد مشمول مالیات در هیات بند 3 قانون مالیاتهای مستقیم

در این پژوهش سعی شده است دلایل عمده مردود و غیر قابل رسیدگی اعلام نمودن دفاتر قانونی به صورت علمی بیان شود. جامعه آماری این پژوهش پرونده های مالیاتی اشخاص حقوقی سال 1387 استان آذربایجان شرقی که به هیات بند 3 ماده 97 قانون مالیاتهای مستقیم ارسال شده است می باشد. با گزینش نمونه آماری مناسب، نسبت به جمع آوری داده ها اقدام و به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده و در پایان به بیان یافته ها با استفاده از مقادیر نمونه آماره ها - آمار استنباطی - اقدام و سپس به کمک تخمین و آزمون فرض آماری ، آماره ها به پارامترهای جامعه تعمیم داده می شود. در مجموع پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی وعلت و معلولی است. برای بررسی پرسش اصلی این پژوهش 8 فرضیه طراحی گردید و برای آزمون آنها پرسشنامه ای با 19 سوال به شکل استاندارد و با تایید روایی و محتوایی آن تهیه شد . با استفاده از آزمون دو جمله ای تایید یا رد فرضیه ها مورد بررسی قرار گرفت که شش تا از فرضیه ها تایید و دو تا از فرضیه ها رد شده اند و یافته های پژوهش خاطر نشان می کند که اعضاء هیات بند 3 ماده 97 قانون مالیاتهای مستقیم در رد یا قبولی دلایل ارجاع کارشناسان ارشد مالیاتی دارای اختیارات تام بوده و نسبت به دفاتر مالی مودیان ذهنیت منفی وجود دارد که علت اصلی آن نیز سابقه بد شرکتها در بحث مالیاتی می باشد و همچنین تغییر در آیین نامه تحریر دفتر اجتناب پذیر نیست چون اعتقاد جمعی بر اینست که اصولا تحریر و نگهداری دفاتر قانونی روزنامه و کل به شکل نوشتاری و سنتی منسوخ شده است

کلیدواژه ها:

دفاتر قانونی ، هیات بند 3 ماده 97 قانون مالیاتهای مستقیم ، مالیات ، مودیان مالیاتی