اثربخشی شناخت درمانی بر افکار خودآیند منفی و بهبود روابط بین فردی

زمینه و هدف : پژوهش حاضر در زمینه برنامه علمی مدیریت جامع مراقبت و سلامت بوده که با راهبرد بکارگیری مداخلات روان شناختی در کنترل و درمان اختلالات روانی انجام شد،این پژوهش با هدف اثر بخشی آموزش های شناختی بر افکار خود آیند منفی و بهبود روابط بین فردی در شرکت کنندگان مرد و زن 20 تا 50 ساله موسسه کلام زنده انجام شد، روش:پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های کنترل و آزمایش است. جامعه آماری پژوهش حاضر 120 نفر از شرکت کنندگان موسسه کلام زنده بود که نمونه های انتخابی از طریق فراخوان و به شیوه در دسترس با گمارش تصادفی در گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) از مجموعه انتخاب شدند ، جهت گردآوری اطلاعات از 12 جلسه مداخله درغالب آموزه های شناختی معنا درمانی و پرسسشنامه های استاندارد ارتباط بین فردی ماتسون و پرسشنامه افکار خودکار منفی هولون و کندال استفاده شد،یافته ها : نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن مجذور اتا ، 1/67% تغییرات در افکار خود آیند منفی ناشی از تاثیر آموزش های شناختی بود و همچنین با در نظر گرفتن مجذور اتا برای متغیر ارتباط بین فردی مشخص شد، 2/60% تغییرات در بهبود روابط بین فردی ناشی از تاثیر آموزش های شناختی بوده است،نتیجه گیری : بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش های شناختی بر بهبود روابط بین فردی و افکار خود آیند منفی در شرکت کنندگان مرد و زن 20 تا 50 موسسه کلام زنده تاثیر معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

افکار خودکار منفی ، آموزش های شناختی ، ارتباط بین فردی