تاثیر نفوذ مشتریان بزرگ بر میزان محافظه کاری حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تحقیق حاضر به ارتباط بین نفوذ و چانه زنی مشتریان عمده با سطح محافظه کاری اعمال شده در صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران می پردازد. زیرا انتظار می رود که مشتریان بزرگ شرکت به دلیل وجود منافع مهم در شرکت، آن را وادار به اتخاذ روش های محافظه کارانه تر در حسابداری مالی نمایند. نمونه ای به تعداد 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1385 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از رد فرضیه با معیار باسو و پذیرش فرضیه با معیار گیولی و هین می باشد. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که قدرت چانه زنی مشتریان، بطور بالقوه ممکن است میزان محافظه کاری شرکت های نمونه آماری را افزایش دهد. به عبارت دیگر، شرکت هایی که با مشتریان عمده تواناتر به لحاظ قدرت چانه زنی در ارتباط می باشند؛ رویه های محافظه کارانه تری را در گزارش گری مالی اعمال می کنند. البته در مورد نتایج تاثیر قدرت نفوذ مشتریان بزرگ بر محافظه کاری شرکت به دو روش مختلف باسو و گیولی و هین در شرکت های ایرانی به روشنی نمی توان اظهار نظر نمود

کلیدواژه ها:

محافظه کاری حسابداری ، چانه زنی مشتریان ، مدل باسو ، مدل گیولی و هین