بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران با انگیزش شغلی و پذیرش تغییر کارکنان در سازمانهای آموزشی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران با انگیزش شغلی و پذیرش تغییر کارکنان در سازمانهای آموزشی می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بوده و دارای ماهیت کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران مدارس دوره متوسطه دوم شهرستان رشتخوار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ مشغول به خدمت بودند که شامل ۵۰ مدیر بود، که با توجه به محدودیت جامعه آماری و با استفاده از روش تمام شماری، کل افراد در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه سبک رهبری مدیران هرسی و بلانچارد (۱۹۸۶)، پرسشنامه انگیزش شغلی پاترسون (۱۹۷۰) و پرسشنامه پذیرش تغییر رابلو نویلا و همکاران (۲۰۰۵) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام در محیط نرم افزاری spss استفاده شد. یافته ها نشان داد میان سبک رهبری مدیران با انگیزش شغلی کارکنان و پذیرش تغییر در سازمان رابطه معنی داری وجود دارد (p>۰.۰۵) و این متغیرها قادر به بررسی انگیزش شغلی و پذیرش تغییر در سازمان می باشند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که سبک رهبری در بعد مشارکتی و حمایتی می تواند بر افزایش انگیزش شغلی کارکنان و پذیرش تغییر در سازمان های آموزشی اثر گذار باشند.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری مدیران ، انگیزش شغلی ، کارکنان ، پذیرش تغییر ، سازمان های آموزشی