بررسی رابطه کمال گرایی با هویت اخلاقی با توجه به متغیر میانجی ذهن آگاهی در بین دانش آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه شهر شیراز

این پژوهش با هدف بررسی رابطه کمالگرایی با هویت اخلاقی با در نظر گرفتن متغیر میانجی ذهن آگاهی در بین دانش آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه شهر شیراز انجام شده است. این مطالعه به روش همبستگی توصیفی اجرا گردید و در چارچوب پژوهش های کاربردی طبقه بندی می شود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه در نواحی مختلف شیراز بود که از میان آنها، بر اساس جدول مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای، ۳۱۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه هایی بودند که اعتبار و روایی آنها با استفاده از آزمون های آماری معتبر تایید شد. اهداف اصلی پژوهش شامل بررسی رابطه بین کمالگرایی و هویت اخلاقی و همچنین ارزیابی نقش میانجی ذهن آگاهی در این رابطه بود. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان داد که بین کمالگرایی و هویت اخلاقی رابطه معناداری وجود دارد و ذهن آگاهی نقش میانجی معناداری را در این رابطه ایفا می کند. یافته های آماری نشان دادند که کمالگرایی به طور مستقیم بر ذهن آگاهی و هویت اخلاقی تاثیر مثبت دارد و همچنین ذهن آگاهی توانسته است درصد معناداری از تغییرات هویت اخلاقی را پیش بینی کند. این نتایج با ضریب همبستگی ۰.۸۷۳ و سطح معناداری ۰.۰۰۱ تایید گردید که نشاندهنده اثرگذاری مثبت کمالگرایی بر هویت اخلاقی دانش آموزان است. این پژوهش به واسطه تمرکز بر عوامل روانشناختی تاثیرگذار بر شکل گیری هویت اخلاقی و همچنین نقش ذهن آگاهی به عنوان یک متغیر میانجی، به افزایش دانش در حوزه توسعه اخلاقی دانش آموزان کمک می کند.

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، هویت اخلاقی ، ذهن آگاهی ، دانش آموزان ، شیراز ، دوره دوم متوسطه