تعاملات انسانمحور در شهرهای هوشمند: پیاده سازی رابطهای مبتنی بر واقعیت افزوده برای مدیریت خدمات شهری

در دهه های اخیر، توسعه شهرهای هوشمند بر پایه یکپارچه سازی فناوری های دیجیتال با محیط شهری، به عنوان راهکاری برای ارتقای بهرهوری زیرساخت ها و بهینه سازی مدیریت خدمات شهری مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، تعاملات انسان محور به عنوان عاملی تعیین کننده در کارآمدی این سیستم ها شناخته می شود، چرا که هرگونه فناوری شهری زمانی به حداکثر کارایی خود می رسد که با سازوکارهای شناختی و رفتاری کاربران همخوانی داشته باشد. واقعیت افزوده، به عنوان یکی از پیشرفته ترین فناوری های تعاملی، امکان ادغام داده های دیجیتال با محیط فیزیکی را فراهم کرده و رویکردی نوین برای مدیریت خدمات شهری ارائه می دهد. این پژوهش با هدف بررسی چالش ها و الزامات پیاده سازی رابطه های مبتنی بر واقعیت افزوده در مدیریت خدمات شهری، به تحلیل مبانی نظری، الگوریتم های پردازشی، چالش های امنیتی و مسائل مرتبط با تجربه کاربری پرداخته است. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای و مروری بوده و مطالعات اخیر در حوزه تعاملات انسان محور، سیستم های اطلاعات جغرافیایی، هوش مصنوعی و معماری های پردازشی واقعیت افزوده مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که پیاده سازی موفق این فناوری مستلزم یکپارچه سازی مدل های پردازش لبه ای برای کاهش تاخیر پردازشی، بهره گیری از شبکه های عصبی عمیق برای بهبود دقت تحلیل داده های محیطی و توسعه الگوریتم های تعامل انسان و ماشین مبتنی بر یادگیری تقویتی است. علاوه بر این، تحلیل مقیاس پذیری سامانه های واقعیت افزوده و بررسی چالش های امنیتی مرتبط با حفاظت از داده های کاربران، از الزامات اساسی در مسیر طراحی این سیستم ها محسوب می شود. نتیجه گیری کلی پژوهش نشان می دهد که موفقیت عملیات ی رابطه های واقعیت افزوده در شهرهای هوشمند وابسته به ایجاد یک چارچوب معماری مدوالر، انطباق پذیری باال با زیرساخت های ارتباطی و سازگاری با نیازهای متغیر محیط شهری است. تحقق این ام ر نیازمند طراحی سیستم هایی است که توازن دقیقی میان عملکرد محاسباتی، امنیت داده ها و سهولت تعامل کاربران برقرار کرده و به صورت یکپارچه با سایر فناوری های هوشمند شهری عمل کنند.

کلیدواژه ها:

امنیت دادهها ، تعاملات انسان محور ، شهرهای هوشمند ، واقعیت افزوده