مقایسه وسایل نقلیه با سوخت زیستی، الکتریکی، پیل سوختی و انرژی خورشیدی برای کربن زدایی بخش حمل و نقل

تغییرات آب وهوایی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای بشر را ملزم به تغییر رویکرد استفاده از سوخت نمود و باتوجه به اینکه بخش اعظم انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به سیستم حمل و نقل است باید تدابیری جهت کربن زدایی بخش حمل ونقل اندیشید. در حال حاضر درصد قابل توجهی از انرژی وسایل نقلیه توسط سوخت فسیلی تامین می شود. برای کاهش آلایندگی و گرمایش جهانی لازم است وسایل نقلیه پایدار جایگزین وسایل نقلیه با موتورهای احتراقی معمولی شوند. در این مطالعه به طورکلی ویژگی ها و مزایا و معایب چهار فناوری برجسته خودرو اعم از وسایل نقلیه با سوخت زیستی، خودروهای پیل سوختی، وسایل نقلیه الکتریکی و وسایل نقلیه خورشیدی بررسی و مقایسه شد. در حال حاضر بین گزینه های مورد بررسی، وسایل نقلیه الکتریکی بیشترین پتانسیل کاهش CO۲ را ارائه می دهد. وسایل نقلیه الکتریکی و وسایل نقلیه خورشیدی به عنوان گزینه های عملی تر و پایدارتر شناخته می شوند. خودروهای پیل سوختی حداقل انتشار گازهای گلخانه ای در خروجی اگزوز را دارند. چالش زیادی همچون محدودیت زیرساختی، کمبود سوخت زیستی، افزایش وزن و سایش سریع لاستیک های خودرو برای خودروهای پیل سوختی وجود دارد. همچنین متناوب بودن تولید انرژی خورشیدی برای وسایل نقلیه خورشیدی مشکل آفرین است. عملکرد وسایل نقلیه با انرژی خورشیدی تحت تاثیر تابش خورشید، دما و سایه قرار می گیرد. خودروهای الکتریکی در مقایسه با خودروهای معمولی انتشار گازهای گلخانه ای کمتری دارند. میزان کاهش آلاینده ها به منبع تولید برق بستگی دارد. تولید برق از منبع تجدیدپذیر باعث کاهش درصد اعظمی از گازهای گلخانه ای است؛ اما در صورتی که از منابع نفتی استفاده گردد تنها درصد جزئی از کاهش آلایندگی مشهود است.

کلیدواژه ها:

انتشار گازهای گلخانه ای ، انرژی تجدیدپذیر ، خودروهای با فناوری نوین ، سوخت فسیلی ، گرمایش جهانی