امنیت آب و چالش های آن در انتقال آب بین حوضه ای

عصر حاضر می تواند آغاز بحرانی باشد که عامل اساسی آن را یک عنصر حیاتی، یعنی آب شکل می دهد. توسعه جمعیتی و اقتصادی، فشار بر منابع آب های شیرین را افزایش داده و همراه با افزایش خشکسالی ها، باعث افزایش چشمگیر تنش آبی و ناامنی در دسترس بودن آب می شود. یکی از راهکارهای مورد علاقه دولت ها که در ۱۰۰ سال اخیر مورد توجه بوده است، انتقال آب به خصوص انتقال آب بین حوضه ای است. از آنجایی که طرح های انتقال آب بین حوضه ای به طور مستقیم مدیریت حوضه ای مبدا و مقصد را تحت تاثیر قرار می دهد، اغلب در بلند مدت منجر به تضعیف شرایط زیست محیطی و اقتصادی– اجتماعی در یکی از دو حوضه خواهد شد. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا به اهمیت موضوع بحران آب، ضرورت حفظ منابع آب و رویکردهای لازم برای حفظ آن و همچنین به تاثیرگذاری این منبع حیاتی در کیفیت زندگی و تغییر الگوی زیستی توجه ویژه شود. امروزه در حل مسائل آب، انتقال آب بین حوضه ای به عنوان یکی از راه کار اصلی تلقی می شود و این رویکرد نسبت به حل مشکل کمبود آب در کوتاه مدت مناسب به نظر می آید اما در بلند مدت سبب بروز مشکلاتی در زمینه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی خواهد شد. این مسئله بخصوص در کشور های خشک و نیمه خشک مانند ایران که طرح های انتقال آب با هدف های تامین مصارف شرب، کشاوری، صنعت و انرژی برقآبی صورت می گیرد، محسوس تر خواهد بود .به این منظور در اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای لازم است معیارهای یونسکو اعمال شود.

کلیدواژه ها:

عوامل زیست محیطی ، عوامل اجتماعی ، عوامل اقتصادی ، معیارهای یونسکو