بررسی آزمایشگاهی تاثیر فاصله طولی بر نحوه شکلگیری منحنی رخنه در تزریقهای پیوسته

از مهمترین دغدغههای زندگی بشر امروز، دسترسی به آب تمیز و فاقد آلودگی است. از دلایل اصلی آلودگی آبها را می توان به ورود آلایندهها به جریان به صورتهای تزریق آنی و تزریق پیوسته دانست. با توجه به اینکه اغلب تزریق آلودگی به مجاری باز در طبیعت به صورت پیوسته بوده لذا در این پژوهش نیز تزریق پیوسته آلودگی مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش، محلول NaCl که از حل کردن ۴۵۰ گرم سدیم کلرید در ۱۲ لیتر آب تهیه شد بهعنوان ماده ردیاب در نظر گرفته شد و در دبی های جریان ۵/۲ و ۵/۴ لیتر برثانیه وارد جریان شدند. تزریق آلودگی به جریان در ۳ دبی تزریق ۱، ۳ و ۴ لیتر بر ثانیه انجام پدیرفت. همچنین از محلول ۲۲۵ گرم سدیم کلرید در ۶ لیتر آب برای تزریق آنی به جریان به عنوان آزمایش شاهد استفاده شد. آزمایشهای این پژوهش در یک کانال مستطیلی با طول ۱۲، عرض ۵/۰ و ارتفاع ۷/۰ متر انجام شدند. نتایج نشان داد که افزایش دبی جریان با مدت زمان ماند آلودگی در جریان رابطه عکس داشته و همچنین افزایش دبی تزریق آلودگی سبب کاهش مدت زمان ماند آلودگی شده و غلظت اوج آلودگی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

انتقال آلودگی ، تزریق پیوسته آلودگی ، غلظت اوج آلودگی ، منحنی رخنه