اثر برداشت بی رویه از آبخوان ها بر ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان

آب، به عنوان یکی از منابع اصلی حیات و توسعه، نقشی حیاتی در تامین نیازهای انسانی، کشاورزی و صنعت ایفا می کند. آب های زیرزمینی، با تامین بخش قابل توجهی از نیاز آبی کشور، به ویژه در مناطق خشک، یکی از منابع حیاتی برای پایداری اکوسیستم ها و فعالیت های انسانی به شمار می آیند. بااین حال، برداشت های بی رویه از این منابع ارزشمند، پیامدهای مخربی مانند افت سطح ایستابی، کاهش نفوذپذیری خاک و فرونشست زمین به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برداشت های بی رویه بر ویژگی های هیدرودینامیکی آبخوان ها انجام شده است. براساس تعارف و استدلال بر پارامترهای نفوذ و هدایت هیدرولیکی خاک، ضریب ذخیره و انتقال به نتایج مهم مدیریتی در پایداری محیط زیست دست یافته شد. همچنین، تاثیر بافت خاک و کاربری اراضی بر نفوذ آب و کاهش تغذیه آبخوان ها مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها نشان داد که کاهش سطح ایستابی موجب فشردگی خاک، کاهش تخلخل موثر و ایجاد لایه های غیرقابل نفوذ می شود که ظرفیت تغذیه آبخوان ها را به شکل برگشت ناپذیری کاهش می دهد. این نتایج و بحث بر اهمیت مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی، کاهش برداشت بی رویه و گسترش کشاورزی حفاظتی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تغذیه آب های زیرزمینی ، چاه ، فرونشست ، هدایت هیدرولیکی ، نفوذ