ارزیابی تاثیر مدیریت دقیق آبیاری بر بهرهوری آب و عملکرد گیاه خرفه تحت شرایط تنش خشکی
محل انتشار: چهارمین همایش ملی مدیریت منابع آب نواحی ساحلی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 16
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCLWRM04_025
تاریخ نمایه سازی: 8 فروردین 1404
چکیده مقاله:
امروزه اهمیت نقش مدیریت دقیق آبیاری در مواجه با تنش خشکی و کاهش اثرات نامطلوب آن، امری ضروری بنظر میرسد. در این پژوهش، آزمایش بصورت طرح کاملا تصادفی با تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در شش سطح تنش کم (DS۱:۱۲hr (۱۲۵ml), DS۲: ۲۴hr (۲۵۰ml))، متوسط (DS۳:۴۸hr (۲۵۰ml) , DS۴: ۷۲hr (۵۰۰ml) ) و شدید (DS۵: ۷۲hr (۲۵۰ml), DS۶: ۴۸hr (۱۲۵ml)) در سه تکرار در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. بر پایه یافتهها، تاثیر تنش خشکی بر صفات مورفولوژیک و رشدی خرفه معنیدار بود (P ≤ ۰.۰۵). بهطوریکه بیشترین میزان ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک ریشه و اندامهای هوایی بهترتیب با ۱/۴۱ سانتیمتر، ۵۴/۲، ۷/۰، ۵/۲۱ و۸۶/۲ گرم در تیمار DS۲ مشاهده شد. در حالیکه کمترین آنها بهترتیب با ۱/۳۰ سانتیمتر، ۹/۰، ۴۵/۰، ۵/۱۱ و ۳/۲گرم مربوط به تیمار DS۶ بود. همچنین بیشترین میزان محتوای آب نسبی در تیمار DS۲ با ۵۴/۷۳ درصد مشاهده شد در حالیکه کمترین میزان آن مربوط به تیمار DS۶ با ۳۴/۶۷ درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین میزان بهره وری آب مربوط به تیمار تنش خشکی کم DS۱ با ۹/۷۱ بود و کمترین میزان آن، در تیمارهای تنش خشکی شدید DS۵ و DS۶ به ترتیب با ۲/۷۰ و ۹/۶۹ مشاهده شد. با توجه به نتایج میتوان اظهار داشت که با توجه به بحران کمآبی و عدم توزیع مناسب بارندگیها در طول دوره رشد و نمو، برنامه زمانبندی آبیاری دقیق بر مبنای سطوح تنش خشکی DS۱ و DS۲ در راستای افزایش عملکرد و ارتقای بهرهوری آب را توصیه کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین اسدی
دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسین مرادی
دانشیار گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سعید شیوخی سوغانلو
استادیار هواشناسی کشاورزی، گروه مهندسی اب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری