ارزیابی تاثیر برنامه زمان بندی آبیاری بر ویژگی های مورفولوژیکی، رنگیزه های فتوسنتزی و عملکرد فلفل

وقوع پدیده تغییر اقلیم موجب بروز پیامدهای نامطلوبی بر بخش کشاورزی شده است. افزایش دما و عدم توزیع یکنواخت بارندگی ها، باعث ایجاد چالش کم آبی و تامین نیاز آبی گیاهان شده است که مستلزم مدیریت دقیق آبیاری می باشد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری به هنگام (on-FC)، ۲۴ (۲۴hr-FC)، ۴۸ (۴۸hr-FC) و ۷۲ (۷۲hr-FC) ساعت تاخیر در آبیاری بود. بر پایه نتایج، بیشترین میزان ارتفاع گیاه، قطر ساقه، وزن تر و خشک ریشه و وزن تر و خشک اندام های هوایی مربوط به تیمار on-FC و کمترین آنها در تیمار ۷۲hr-FC مشاهده شد. بیشترین میزان عملکرد میوه با ۴۵۷ گرم مربوط به تیمار on-FC بود. در حالی که در تیمارهای ۲۴hr-FC، ۴۸hr-FC و ۷۲hr-FC، عملکرد میوه به ترتیب با کاهش ۱۴، ۲۳ و ۴۲ درصدی مواجه شد. با افزایش نرخ تاخیر در آبیاری، میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کارتنوئید میوه کاهش چشمگیری یافت. همچنین بیشترین میزان آنتی اکسیدان و محتوای فنل میوه در تیمارهای تاخیر در آبیاری مشاهده شد. این در حالی بود که کمترین میزان آنها را تیمار on-FC به ترتیب با ۳/۸۰ درصد و ۶۳/۰ میلی گرم گالیک اسید بر گرم به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت زراعی ، فنل ، آنتی اکسیدان ، آبیاری به هنگام ، فلفل