مروری بر کارکردهای شهر اسفنجی (شهرهای دوستدار محیط زیست)

کاهش ذخایر منابع آب شیرین، یکی از دغدغه های بزرگ و عمده کشورهایی مانند ایران است که از نظر جغرافیایی در منطقه ای خشک واقع شده اند. با توجه به توسعه شهرنشینی و زیاد شدن جمعیت در شهرها و ساخت وساز زیاد که باعث ایجاد رواناب و سیل شده است یک طرح به نام شهرهای اسفنجی بکار گرفته شده است تا شرایط برای فرآیند جذب آب، ذخیره سازی و کاهش حجم رواناب بهبود یابد. این زیرساخت ها بیشتر شامل جوی باغچه ها، بام سبز، دیوار سبز، میدان ها، پارکینگ و پیاده رو و سنگ فرش های نفوذپذیر، احیاء و بازسازی تالاب ها و دریاچه ها، مناطق حفاظت زیستی و غیره است که شهر را قادر می سازد در زمان بارندگی همانند یک اسفنج عمل کند و آب باران را جذب، نفوذ، جمع آوری، تصفیه طبیعی و استفاده مجدد نماید. در این مقاله تلاش شده است تا با معرفی تجارب موفق در این زمینه، امکان توسعه شهرهای اسفنجی فراهم آید.

کلیدواژه ها:

رشد جمعیت ، سطوح نفوذ ناپذیر ، پوشش گیاهی ، بام سبز ، حجم روان آب