بهره گیری از ابزارهای هوشمند در فرایند تدریس و یادگیری و پیامدهای آن بر نظام آموزشی

پیشرفت فناوری های هوشمند تاثیرات گسترده ای بر نظام آموزشی داشته و شیوه های تدریس و یادگیری را متحول کرده است. بهره گیری از ابزارهای هوشمند مانند بردهای الکترونیکی، هوش مصنوعی، اپلیکیشن های آموزشی و واقعیت افزوده، نه تنها باعث افزایش تعامل در کلاس های درس شده، بلکه امکان یادگیری شخصی سازی شده را نیز فراهم آورده است. این فناوری ها با ارائه روش های نوین ارزشیابی، تسهیل دسترسی به منابع آموزشی و بهینه سازی فرایند تدریس، نقش مهمی در بهبود کیفیت یادگیری ایفا می کنند. از سوی دیگر، استفاده از این ابزارها با چالش هایی مانند وابستگی بیش از حد به فناوری، مشکلات زیرساختی، تهدیدهای امنیتی و کاهش مهارت های سنتی همراه است. بنابراین، مدیریت صحیح فناوری در آموزش امری ضروری به نظر می رسد. برای بهینه سازی بهره گیری از این فناوری ها، سیاست گذاران آموزشی باید استانداردهای مشخصی تدوین کنند، زیرساخت های لازم را توسعه دهند و حمایت های مالی و آموزشی لازم را فراهم سازند. همچنین، توانمندسازی معلمان و ارتقای سواد دیجیتال دانش آموزان ازجمله اقداماتی است که می تواند منجر به استفاده موثر از ابزارهای هوشمند در نظام آموزشی شود. در مجموع، اگرچه ابزارهای هوشمند فرصت های بسیاری برای بهبود فرایند آموزش فراهم کرده اند، اما موفقیت آن ها وابسته به مدیریت اصولی، تدوین قوانین کنترلی و آموزش صحیح کاربران است.

کلیدواژه ها:

آموزش هوشمند ، فناوری در یادگیری ، ابزارهای دیجیتال ، تدریس تعاملی ، ارزشیابی دیجیتال