مسئولیت های حقوقی افراد دوقطبی در قراردادها

با مطالعه بیماری اختلال دوقطبی و شرایط آن متوجه می شویم که این اختلال از پیچیده ترین و متفاوت ترین اختلالات روانی و خلقی است که انسان آن را تجربه می کند. افراد مبتلا به این اختلال با شرایط عجیب و متفاوتی روبرو هستند که در حالت طبیعی، مانند یک انسان متعارف هستند و در زمان درگیر با شرایط خلقی یا بیماری می باشند. بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی از لحاظ ماهیت آن چه که به آن روبرو هستند و در زمان درگیر با شرایط خلقی و ذهنی که دارند، جزو محجورین به اختلال دوقطبی می شوند. به همین منظور اعمال حقوقی آنها به خصوص قراردادهایی متاثر از این موضوع می باشد، به نحوی که گروه کلی قراردادها را به دو گروه تقسیم می کنیم: گروه اول بیماران اختلال دوقطبی نوع ۱ و بیماران اختلال دوقطبی سریع تناوب هستند و گروه دوم بیماران اختلال دوقطبی و روش گردآوری کتابخانه ای و ابزار پیش بردای و هدف این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی نگارش شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت معاملات قانونی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، با توجه به اینکه در حالت شدایی کامل و جنون را تجربه می کنند، باطل و بی اعتبار می باشد. همچنین شرایط مترتب بر آنها نیز، اگرچه وضعیت جبران امیز در آن ها نیست اما به گونه ای که وضعیت معاملات آنها را به ماده ۱۹۰ قانون مدنی نزدیک می کند. در حالی که این بیماران جنون را به مفهوم واقعی کلمه تجربه نمی کنند ولی با توجه اختلالات خلقی اصل عدم نفوذ قرار می دهند. هرچند بیماران جنون دچار مشکل هستند در تصمیم گیری که این موضوع بر عملکرد آنها در اعمال حقوقی اثر می گذارد.

کلیدواژه ها:

اختلال ، قرارداد ، وضعیت حقوقی ، مسئولیت قراردادی