راهکارهای بهبود آموزش ادبیات عرب

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EDPNU01_3014

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1403

چکیده مقاله:

آموزش ادبیات عرب به عنوان یکی از شاخه های مهم زبان آموزی، نقش بسزایی در تقویت مهارت های زبانی، فرهنگی و بینافرهنگی زبان آموزان ایفا می کند. با این حال، چالش هایی همچون پیچیدگی قواعد نحوی و صرفی، کمبود منابع آموزشی مناسب، و عدم جذابیت روش های تدریس سنتی، فرایند یادگیری این رشته را با دشواری هایی مواجه کرده است. در این پژوهش، به بررسی راهکارهای بهبود آموزش ادبیات عرب پرداخته شده و روش های نوین تدریس مورد تحلیل قرار گرفته است.یکی از مهم ترین راهکارهای پیشنهادی، بهره گیری از روش های تعاملی و فناورانه در آموزش است. استفاده از فناوری های نوین مانند نرم افزارهای آموزشی، کلاس های مجازی و ابزارهای چندرسانه ای، موجب افزایش انگیزه و درک عمیق تر متون ادبی می شود. همچنین، رویکردهای یادگیری فعال، همچون یادگیری مبتنی بر پروژه، بحث های گروهی و بازی های آموزشی، می توانند به یادگیری موثرتر کمک کنند.علاوه بر این، تاکید بر آموزش کاربردی و تطبیقی، مانند مقایسه متون ادبی عربی با متون فارسی و بررسی تاثیر متقابل این دو زبان، می تواند درک دانش آموزان را از ساختارهای زبانی و مفاهیم فرهنگی تقویت کند. استفاده از روش های متن محور، مانند تحلیل ادبی، خواندن انتقادی و روایت کاوی، نیز نقش مهمی در ارتقای مهارت های زبانی و تفکر تحلیلی دانش آموزان دارد.از سوی دیگر، نقش معلمان در بهبود کیفیت آموزش ادبیات عرب بسیار حائز اهمیت است. برگزاری دوره های تخصصی برای به روزرسانی دانش و مهارت های تدریس معلمان، طراحی محتوای آموزشی خلاقانه و استفاده از روش های تدریس مشارکتی، از جمله راهکارهای موثر در این زمینه محسوب می شوند. همچنین، ایجاد ارتباط میان آموزش ادبیات عرب و نیازهای عملی دانش آموزان، مانند ترجمه و نگارش خلاق، می تواند یادگیری را معنادارتر و کارآمدتر کند.نتایج این پژوهش نشان می دهد که ترکیب روش های نوین تدریس، بهره گیری از فناوری های آموزشی، تقویت مهارت های تحلیلی و ایجاد پیوند میان ادبیات عرب و زندگی روزمره دانش آموزان، تاثیر قابل توجهی بر بهبود فرایند یادگیری دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی و معلمان، به بازنگری در شیوه های تدریس سنتی پرداخته و از ابزارهای نوین برای ارتقای کیفیت آموزش ادبیات عرب بهره ببرند.

نویسندگان

صاحبه احمدی

کارشناسی زبان و ادبیات عرب کارشناسی دانشگاه اراک