ارزش رجحانی گونه های مهم مرتعی در مراتع چهار باغ استان گلستان

در این بررسی ارجحیت چرای دام بر روی گونه های مهم مورد استفاده در مراتع چهارباغ استان گلستان بررسی شد.بدین منظور نمونه های سه گونه Bromus tomentellus، Stipa barbata و Festuca ovina که از گونه های خوشخوراک در منطقه می باشند در دو منطقه قرق و تحت چرا انتخاب گردید.ابتدا دو نقطه تصادفی روی پنج ترانسکت 100 متری تعیین گردید و سپس از نزدیکترین پایه های گیاهی گونه ها به نقاط مذکور 10 پایه انتخاب گردید.پس از آن وزن خشک بیوماس هوایی سه گونه مذکور تعیین شد.در این بررسی جهت تعیین اختلاف معنی داری بین سه گونهF. ovina S.barbata B .tomentellus در دو منطقه تحت چرا و قرق از آزمون t مستقل استفاده گردید.نتایج نشان می دهد که بین بیوماس هوایی گونه B.tomentellus در دو منطقه مذکور اختلاف معنی دار در سطح 5 درصد وجود دارد.به طوری که میزان بیوماس هوایی در منطقه بحرانی برای گونه B. tomentellus برابر با 1/8 گرم برای هر پایه می باشد که در مقایسه با میانگین بیوماس هوایی در منطقه قرق به میزان 26/21 گرم کاهش یافته است.لز سویی دیگر دو گونه S. barbata و F.ovina از لحاظ بیوماس هوایی اختلاف معنی داری را در دو منطقه نشان ندادند.با توجه به تغییر قابل توجه میزان بیوماس هوایی در دو منطقه مذکور می توان این طور بیان نمود که گونه B.tomentellus از خوشخوراکی و ارزش رجحانی بالاتری نسبت به دو گونه دیگر برخوردار است.به نظر می رسد علت کمتر بودن بیوماس S. barbata در داخل قرق نسبت به منطقه چرا ناشی از وارد نشدن حداقل تنش چرایی در سایت تحت چرا و کاهش میل رویشی گیاه باشد.

کلیدواژه ها:

ارزش رجحانی ، بیوماس هوایی ، Bromus tomentellus ، چهارباغ