ارزیابی جایگاه تحریم در جنگ های هیبریدی (مطالعه موردی تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران)

بدون تردید، جنگ و صلح، بخشی از ماهیت بنیادین مطالعات راهبردی در روابط بین الملل را به خود اختصاص داده است. اما در این میان توام با تغییرات و تحولاتی که در عرصه بین الملل شکل گرفته، ماهیت جنگ نیز دچار تغییرات شکلی و ماهوی شده است. جنگ های هیبریدی علیرغم آنکه طی سال های اخیر در ادبیات نظامی و سیاسی رونق بیشتر یافته، اما در واقع مفهومی جدید نیست. البته این بدان معنا نیست که ماهیت آن همچنان حفظ شده و دستخوش تغییر نشده باشد. آخرین بازنگری در این مفهوم، ۸ شاخص برای آن در نظر گرفته شده که یکی از این شاخص ها، جنگ و تحریم اقتصادی است. دراین چارچوب، این مقاله تلاش دارد تا به این سوال اصلی بپردازد که تحریم های اقتصادی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران چه جایگاهی در جنگ هیبریدی این کشور علیه ایران داشته است؟ یافته های این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته نشان می دهد که ایالات متحده که از نوامبر ۱۹۷۹ تحریم های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرده بود، با بازنگری در رویکرد خود، این تحریم ها را قالب جنگ هیبریدی بازتعریف نموده و در کنار سایر شاخص های این جنگ، از آن بهره سیاسی و نظامی برده است. در این شرایط، تحریم های اعمال شده در قالب جنگ هیبریدی آمریکا موثرتر از شیوه کلاسیک آن بوده که باید به منظور برخورد پدافندی، در شیوه های مقابله با آن، تمهیدات و راهبردهای جدیدی اندیشید.

کلیدواژه ها:

"تحریم" ، "جنگ هیبریدی" ، "ایالات متحده آمریکا" ، "جمهوری اسلامی ایران"