ارزیابی تاثیر موسیقی در درمان بیش فعالی و عدم تمرکز کودکان ۶ تا ۱۲سال شهر شهرکرد

هدف: این تحقیق باهدف ارزیابی تاثیر موسیقی در درمان بیش فعالی و عدم تمرکز کودکان ۶ تا ۱۲سال  شهرکرد انجام شد. روش: این پژوهش از نظر تجزیه وتحلیل نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون–پس آزمون همراه با گروه کنترل نابرابر است. جامعه آماری تحقیق شامل کودکان ۶ تا ۱۲ سال مبتلابه اختلال بیش فعالی و عدم تمرکز در مراکز مشاوره بهزیستی شهرکرد بودند.ابتدا تعداد ۳۰ نفر از کودکان مزبور به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و گواه(۱۵ نفره) جایگزین شدند.گروه آزمایش مداخله موسیقی را براساس نت نوشت پروتکل موسیقی درمانی وبهره گیری ازتاثیرات ریتم ، حرکت موزون ، تلفظ ریتمیک کلمات را به گونه ای  متفاوت مورد توجه قرار داده در ۱۰ جلسه یک ساعته،هفته ای دو جلسه دریافت نمودند؛ اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نداشتند.ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه بیش فعالی کانرزو آزمون حافظه فعال مقیاس هوش وکسلر کودکان نسخه چهارم بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۴ تحلیل شد. یافته ها: آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان داد داده ها نرمال است. همچنین، چهار آزمون چند متغیره تحلیل کوواریانس «اثر پیلایی»، «لامبدای ویلکز»"، «اثر هاتلینگ» و «بزرگترین ریشه روی»؛نشان داد، موسیقی درمانی بر درمان عدم تمرکز و بیش فعالی تاثیر مثبت دارد.نتایج تحلیل کواریانس تک متغیری نیز تفاوت معنی داری را بین دو گروه آزمایش و کنترل در درمان بیش فعالی با مقادیر ۳۳/۵=F، ۰۱/۰P= واندازه اثر ۲۹۱/۰ ؛همچنین در درمان عدم تمرکز با مقادیر ۸۴/۱۳=F، ۰۰/۰P= واندازه اثر۵۱۶/۰ نشان داد. نتیجه گیری: موسیقی درمانی می تواند به عنوان روشی موثر در درمان اختلالات بیش فعالی و عدم تمرکزکودکان مورداستفاده قرار گیرد. واژگان کلیدی: موسیقی درمانی، اختلال کودکان، بیش فعالی، عدم تمرکز.

کلیدواژه ها:

music therapy ، childhood disorders ، ADHD ، inattention ، موسیقی درمانی ، اختلال کودکان ، بیش فعالی ، عدم تمرکز