فهم تاثیر رفاقت سالاری و خویشاوندسالاری سازمانی بر سرمایه اجتماعی سازمان؛ تبیین نقش میانجی عدالت سازمانی ادراک شده (مورد مطالعه: سازمان های دولتی استان لرستان)

امروزه یکی از مسائل و معضلاتی که سازمانهای دولتی بدان گرفتارند خویشاوندسالاری و رفاقت سالاری سازمانی است. در سازمانهای گرفتار به چنین معضلی، به سبب کاهش اعتماد سازمانی و تضعیف همکاری میان کارکنان و مدیران و کاهش انگیزه منابع انسانی، صدمات و لطمات جبران ناپذیری متوجه سازمان است. از این  رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفاقتسالاری و خویشاوندسالاری سازمانی بر سرمایه اجتماعی با نقش میانجی عدالت سازمانی ادراک شده در سازمان های دولتی استان لرستان انجام پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از حیث روش گردآوری اطلاعات توصیفی  پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان سازمان های دولتی استان لرستان تشکیل داده اند که با توجه به حجم جامعه آماری محدود و مشخص از فرمول محاسبه نمونه کوکران استفاده شد و بر اساس آن حجم نمونه در سطح اطمینان ۹۵/۰ برابر ۳۸۴ نفر تعیین شد و به روش نمونهگیری در دسترس اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه استاندارد بود که روایی آن با استفاده از روش اعتبار محتوا و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تایید شد. برای بررسی و آزمون فرضیه های تحقیق، رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای smart pls۲ و spss به کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که رفاقت سالاری و خویشاوندسالاری سازمانی اثر منفی و معنا داری بر سرمایه اجتماعی دارد. همچنین نتایج نشان دهنده آن است که عدالت سازمانی ادراک شده نقش میانجی در تاثیر رفاقت سالاری و خویشاوندسالاری سازمانی بر سرمایه اجتماعی دارد. بنابراین به عنوان یک نتیجه گیری کلی می توان گفت در سازمان های دولتی زمانی که رفاقت سالاری و مدیریت رفاقت سالارانه به همراه خویشاوندسالاری و مدیریت قوم گرایانه حاکم باشد سرمایه اجتماعی در سازمان از طریق عدالت سازمانی ادراک شده رو به تضعیف و افول خواهد بود.

کلیدواژه ها:

خویشاوندسالاری سازمانی ، رفاقت سالاری سازمانی ، سرمایه اجتماعی ، عدالت سازمانی ادراک شده