آنومی سازمانی و رفتارهای انحرافی کارکنان در محل کار: تبیین نقش میانجی سرمایه اجتماعی در سازمان های دولتی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آنومی سازمانی بر رفتارهای انحرافی کارکنان در محل کار با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در سازمانهای دولتی استان لرستان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است که در زمره پژوهشهای توصیفی از نوع علی قرار میگیرد. جامعه آماری پژوهش تعداد ۱۳۵۰ نفر از کارکنان ادارات کل ستادی استان لرستان مستقر در شهر خرمآباد بودند که نمونهای به تعداد ۳۰۰ نفر به روش تصادفی  طبقهای از میان آن ها انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای آنومی سازمانی ذوقبی و اسپینو (۲۰۰۷)، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸)، و رفتارهای انحرافی در محل کار بنت و رابینسون (۲۰۰۰) استفاده شد. پایایی پرسشنامهها با روش آلفای کرونباخ به تایید رسید. در این پژوهش برای تحلیل دادههای پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد آنومی سازمانی اثر مثبت و معنادار بر رفتارهای انحرافی کارکنان در محل کار و اثر منفی و معنادار بر سرمایه اجتماعی دارد. سرمایه اجتماعی نیز اثر منفی و معنادار بر رفتارهای انحرافی کارکنان در محل کار دارد. همچنین آنومی سازمانی از طریق سرمایه اجتماعی دارای اثر مثبت و معنادار بر رفتارهای انحرافی کارکنان در سازمانهای دولتی استان لرستان بوده است.

کلیدواژه ها:

آنومی سازمانی ، رفتارهای انحرافی ، سازمانهای دولتی ، سرمایه اجتماعی