مقایسه تاثیر تمرینات حسی- حرکتی (SMT) و پایداری عصبی عضلاتی پویا (DNS) بر درد، استقامت تنه و تعادل پویای افراد مبتلا به درد عصب سیاتیک

هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات حسی- حرکتی (SMT) و پایداری عصبی عضلاتی پویا (DNS) بر درد، استقامت تنه و تعادل پویای افراد مبتلا به درد عصب سیاتیک بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت میدانی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش ۳۰ نفر از بانوان غیرورزشکار دارای آسیب عصب سیاتیک بودند به صورت عضلاتی پویا در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفری گروه تمرینات حسی- حرکتی و گروه تمرینات پایداری عصبی عضلاتی پویا قرار گرفتند. برای اندازه گیری شدت درد پرسش نامه کبرگ، برای ارزیابی استقامت ناحیه کمری از آزمون فلکشن تنه و برای اندازه گیری تعادل پویا از آزمون تعادل هست به مدت ۸ هفته، (SMT) تمرینات حسی- حرکتی و (DNS) تمرینات پایداری عصبی عضلاتی پویا به مدت یک ساعت انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. سطح معناداری ۰/۰۵ برای بررسی تمام متغیرها اعمال شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد گروه تمرینات عصبی عضلاتی پویا در پس آزمون نسبت به پیش آزمون بهبود بیشتری در درد عصب سیاتیک داشته است. همچنین گروه تمرینات حسی- حرکتی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون بهبود بیشتری به گروه تمرینات عصبی عضلاتی پویا در استقامت تنه داشته است. هر دو پروتکل تمرینی می توانند در بهبود و توانایی برای افراد مبتلا به درد عصب سیاتیک موثر باشند.

کلیدواژه ها:

تمرینات حسی- حرکتی (SMT) ، پایداری عصبی عضلاتی پویا (DNS) ، درد ، استقامت تنه ، تعادل پویا