ارزیابی تاثیر فناوری مدلسازی اطلاعات ساختمان بر پایداری و تابآوری ساختمان ها در برابر تغییرات اقلیمی و مخاطرات محیطی

تغییرات اقلیمی و کاهش منابع طبیعی چالشهای بزرگی را برای صنعت ساخت و ساز در راستای تضمین پایداری و تابآوری ساختمانها ایجاد کرده است. فناوری مدل سازی اطلاعات ساختمان به عنوان ابزاری نوآورانه، نقش مهمی در ارتقای پایداری، بهرهوری انرژی، و مقاومت ساختمان ها در برابر تغییرات اقلیمی و خطرات محیطی ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش مدل سازی اطلاعات ساختمان در بهبود پایداری و تابآوری ساختمان ها، به بررسی تاثیر این فناوری بر توسعه سازه های هوشمند، کاهش اثرات زیست محیطی، و تطبیق پذیری با شرایط اقلیمی پرداخته است. پارامترهایی نظیر مدیریت چرخه عمر، ردیابی مواد، کاهش ضایعات، بهرهوری انرژی، و نظارت و نگهداری بالدرنگ مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که پذیرش فناوری مدل سازی اطلاعات ساختمان با بهبود طراحی، کاهش ضایعات، و افزایش بهرهوری انرژی، تاب آوری و پایداری ساختمانها را در برابر خطرات محیطی و تغییرات اقلیمی افزایش می دهد. این فناوری امکان ارزیابی ریسک های زیست محیطی و بهینه سازی فرآیندهای طراحی و ساخت را فراهم می سازد. یافته ها اطلاعات ارزشمندی برای سیاستگذاران، محققان، و متخصصان جهت توسعه محیطهای پایدار و تاب آور ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی اطلاعات ساختمان ، پایداری ، تابآوری ، تغییرات اقلیمی ، خطرات محیطی