ارزیابی تاثیر شاخص های حضور بانوان در خیابان های تک عملکردی تهران (نمونه موردی: محله بهارستان تهران)

داستان زندگی جمعی در شهر و فضای شهری می دهد، بنابراین باید برای همه مردم قابل دسترس باشد و به همه مردم اجازه دهد که در آن فعالیت کنند. همچنین باید به عنوان بستر اصلی شکل گیری ارتباطات انسانی و تعاملات اجتماعی حس تعلق و عضویت از جامعه بودن، اعتماد و مشارکت اجتماعی را تقویت کند. زنان به عنوان نیمی از جامعه انسانی، باید بتوانند بدون احساس ترس و محرومیت از تمام امکانات شهر بهره مند شوند، بنابراین پرداختن به موضوع حضور پذیری زنان در فضاهای شهری دارای اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی تاثیر شاخص های حضور بانوان در خیابان های تک عملکردی است. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی-کتابخانه ای و از روش میدانی (پرسشنامه) برای سنجش مولفه ها و شاخص های پژوهش که در چهار بعد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی-فضایی و عملکردی طبقه بندی شده است، بهره گرفته شده است. محدوده مورد مطالعه در پژوهش حاضر، محله بهارستان تهران است که سه خیابان از محله بهارستان (ملت طه، بهارستان و سهروردی) انتخاب و زنانی که در این سه خیابان حضور داشته اند به عنوان نمونه آماری مد نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از نظرسنجی آن ها با کمک نرم افزار SPSS و از طریق آزمون های آماری واریانس یک طرفه (ANOVA) همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن (Friedman) تحلیل گردید. نتایج بیانگر این امر بوده که زنان تمایل می دهند در فضاهایی مشخص حضور پیدا کنند که احساس امنیت و آزادی عمل داشته وریختر دیگران باشند زنان برای تامین نیازهای مشخص خود ترجیح می دهند در فضاهای تک عملکردی که مختص همان کالا و داری تناسب قیمت باشد مراجعه کنند.

کلیدواژه ها:

زنان ، شهروندی اجتماعی ، نابرابری جنسیتی ، فضای شهری ، محله بهارستان