مطالعه ی خاصیت آنزیمی چند گیاه وحشی گردآوری شده از اطراف کوه سهند

آنزیم های اکسیداز و پراکسیداز دو گروه مهم از آنزیم های اکسیدکننده هستند که نقش مهمی در واکنش های شیمیایی زیستی مختلف دارند. هر دو نوع آنزیم به دلیل توانایی شان در کاتالیز واکنش های اکسیداسیونی ، برای حفظ تعادل بیوشیمیایی و مقابله با آسیب های اکسیداتیو در سلولها حیاتی هستندودر این مقاله با جمع آوری چند نوع از گیاهان دامنه سهند (اولیک ، یونجه ، پونه ،کاسنی ، پنیرک) و عصاره گیری از آنها و با به کار بردن سیستم TMB+H۲O۲ خاصیت اکسیدازی و پراکسیدازی بررسی شد و سپس با توجه به یافته ها از میان گیاهان بررسی شده، برگ گیاه کاسنی (Leaf of Cichorium intybus) و ریشه گیاه کاسنی (Root of Cichorium intybus) به ترتیب بالاترین وپایین ترین خاصیت پراکسیدازی را دارند و ساقه گیاه پنیرک((Malva sylvestris و ساقه اولیک ((Rumex acetosella به ترتیب بالاترین و پایین ترین خاصیت اکسیدازی را دارند. در نتیجه گیاهان اطراف دامنه سهند خاصیت اکسیدازی و پراکسیدازی بالایی نشان می دهند که می توانند بجای آنزیم های تجاری در ساخت کیت های تشخیصی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

اکسیداز ، پراکسیداز ، سهند ، آنریم ، کیت های تشخیصی