بررسی عددی تاثیر زاویه حمله ایرفویل و فاصله افقی بین استوانه دایروی و ایرفویل بر سرعت متوسط بی بعد، گردابه، ضریب پسا، سرعت نقصانی و پهنای دنباله در رژیم جریان آشفته

اکثر ترکیب­های مهندسی به صورت مجموعه­ای از دو یا چند جسم جریان بند و خط جریانی نزدیک به هم در معرض جریان هستند. قرارگیری چند جسم با فاصله نزدیک به هم، منجر به تداخل دنباله می­شود. این پدیده با تحت تاثیر قرار دادن فیزیک جریان، باعث تغییر در میدان اطراف دنباله پشت اجسام، مشخصه­های دینامیکی آن­ها، پیچیدگی جریان و ایجاد اغتشاشات صوتی می­شود. بدین منظور در پژوهش حاضر به بررسی سرعت متوسط، گردابه، ضریب پسا، سرعت نقصانی و پهنای دنباله درعدد رینولدز ۵۰۰۰۰ در  پیکربندی استوانه- ایرفویل پرداخته شده است. فاصله بین استوانه و ایرفویل ۱۰و ۶ ،۲ G/D =  و زوایای حمله ایرفویل ۰ ،۵  و ۱۰ درجه در نظر گرفته شده است.  از جمله کاربردهای استوانه- ایرفویل می­توان به سیستم­های خنک کننده، سکوهای دریایی، مبادله کن گرمایی، راکتورهای هسته­ای و ستون­های حفاری اشاره کرد. نتایج حاصل بیانگر آن است که با افزایش فاصله بین استوانه و ایرفویل، سرعت نقصانی ۴۳% کاهش می­یابد. پهنای دنباله با افزایش زاویه حمله و فاصله افقی به ترتیب  ۳۲% و ۳۴% افزایش می­یابد. جدایش جریان و وجود گردابه در لبه جلویی ایرفویل منجر به افزایش ضریب پسا در زاویه حمله ۱۰ درجه می­شود.

کلیدواژه ها:

تداخل دنباله ، استوانه - ایرفویل ، ضریب پسا ، سرعت متوسط ، زاویه حمله ، گردابه