بررسی تاثیر روش های نوین تامین مالی پایدار بر توسعه زیرساخت های شهری: مطالعه موردی شهرداری شیراز

توسعه پایدار شهری نیازمند دسترسی به منابع مالی مستمر و کارآمد برای ایجاد، نگهداری و ارتقای زیرساخت های اساسی است. اتکای صرف به روش های سنتی تامین مالی، همچون مالیات، عوارض شهری و کمک های دولتی، پاسخگوی نیازهای روزافزون شهرها نیست و شهرداری ها را در اجرای پروژه های عمرانی و خدمات شهری با محدودیت های جدی مواجه می کند. در این راستا، روش های نوین تامین مالی پایدار، از جمله انتشار اوراق مشارکت، مدل های مشارکت عمومی-خصوصی (PPP)، قراردادهای BOT (ساخت، بهره برداری و انتقال)، تامین مالی جمعی (Crowdfunding) و بهره گیری از ظرفیت های اقتصاد دیجیتال، به عنوان ابزارهایی کارآمد مطرح شده اند. پژوهش حاضر، با استفاده از روش کیفی و مرور سیستماتیک منابع علمی، تاثیر این روش ها را بر توسعه زیرساخت های شهری در شهرداری شیراز مورد بررسی قرار داده است. یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از این مدل های تامین مالی می تواند وابستگی شهرداری به بودجه های دولتی را کاهش داده، بهره وری منابع مالی را افزایش داده و اجرای پروژه های زیرساختی را تسریع کند. همچنین، استفاده از فناوری های مالی نوین و ایجاد بسترهای جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی، امکان تامین مالی پایدار و کاهش فشار اقتصادی بر شهروندان را فراهم می سازد. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان مبنای تصمیم گیری برای سیاست گذاران و مدیران شهری در جهت تدوین راهکارهای بهینه تامین مالی زیرساخت های شهری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تامین مالی پایدار ، شهرداری شیراز ، اوراق مشارکت ، سرمایه گذاری خصوصی ، اقتصاد دیجیتال ، مشارکت عمومی - خصوصی ، توسعه زیرساخت های شهری ، تامین مالی جمعی