بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با رشد حرفه ای کارکنان در سازمان های تابعه شهرداری سنندج

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، بر اساس شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نظر ماهیت، همبستگی می باشد. جامعه آماری سازمان های تابعه شهرداری سنندج به تعداد ۱۵۳ نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده، تعداد ۱۱۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد شامل ۱۶ سوال مربوط به توانمندسازی روانشناختی و ۱۷ سوال مربوط به رشد حرفه ای کارکنان استفاده گردید. روایی سوالات پرسشنامه از طریق روایی صوری انجام گرفت و پایایی سوالات پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت توصیف داده ها از روش آمار توصیفی و جهت آزمون فرضیات با توجه به نرمال بودن از آزمون پارامتریک پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که نتیجه فرضیه اصلی مورد تایید است و به عبارت دیگر متغیر توانمندسازی روانشناختی و رشد حرفه ای کارکنان دارد و اثر معناداری دارد. و در فرضیات فرعی ابعاد متغیر مستقل توانمندسازی روانشناختی (احساس شایستگی، احساس حق انتخاب، احساس موثر بودن و احساس معنی داری) بر رشد حرفه ای کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، رشد حرفه ای کارکنان ، سازمان های تابعه ، شهرداری سنندج