جایگاه فرهنگ در حفاظت از محیط زیست (مطالعه موردی: دهستان زرینه رود جنوبی شهرستان میاندوآب)

محیط زیست به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار روستایی قلمداد می گردد، از این رو رسیدن به توسعه پایدار روستایی شرط لازم و کافی برای توسعه حفاظت از محیط زیست می باشد و اطمینان از پایداری آن جدی ترین چالش پیشروی جامعهجهانی است. در این راستا فرهنگ می تواند با ساختارها و ارزش های خاص خود انسان را به جهان، محیط و طبیعت پیوند زند و فرهنگ انسانی را بسط دهد. امری که مبنای توسعه پایدار تلقی می گردد.از این رو پژوهش حاضر به بررسی جایگاه فرهنگ در حفاظت از محیط زیست در دهستان زرینه رود جنوبی شهرستان میاندوآب می پردازد. نوع تحقیق کاربردی، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) بوده، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های کولموگروف اسمیرنوفtتک نمونهای و رگرسیون استفاده شده این دهستان در سال 1390 برابر 11285 نفر و همچنین دارای 3172 خانوار بوده است که تعداد 290 خانوار از طریق فرمول کوکران و بر اساس نمونهگیری تصادفی ساده برای انجام تحقیق انتخاب شدند. یافتههای تحقیق نشان میدهد، متغیرهای اخلاق، آموزش، مسئولیت اجتماعی و ارزش های سنتی و دینی در حفاظت از محیط زیست موثر هستند که از این میان متغیر اخلاق بیشترین تاثیر و متغیر احساس مسئولیت کمترین تاثیر را می توانند در حفاظت از محیط زیست داشته باشند. همچنین با تقویت بعد فرهنگی و ارائه راهکارهایی در این زمینه می توان به حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار در سطح دهستان دسترسی یافت.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، توسعه پایدار ، محیط زیست ، حفاظت ، دهستان زرینه رود جنوبی