لزوم ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت شهروندان در کلانشهر شیراز

ایجاد مراکز خدماتی جدید از جمله درمانگاه ها و مراکز درمانی، مستلزم صرف هزینه های زیاد می باشد و تعیین مکان بهینه این مراکز به نحوی که همه شهروندان از آن بهره مند شوند در راستای کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری اهمیت دارد. گسترش ورود بخش خصوصی به حیطه ارائه خدمات درمانی به شهروندان و سود مناسب ناشی از ارائه این خدمات، سرمایه گذاران زیادی در پی راه هایی برای سرمایه گذاری در بخش خدمات درمانی و به خصوص احداث مراکز درمان ها هستند. این اقدامات، بدون داشتن آگاهی کافی و اولیه ممکن نخواهد بود و وظیفه متخصصین این حوزه است که سرمایه گذاران را به مسیر درست اجرای این امر راهنمایی کنند تا کلیه جامعه از اثرات مثبت این اقدام بهره مند شوند. مسائل فوق عموما در قالب مدل های تصمیم گیری چند هدفه و در حالت خاصتر، مدل های برنامه ریزی ریاضی چند هدفه ارائه می گردند. در این پژوهش به ارزیابی فاکتورهای تاثیرگذار در ساخت پروژه های مرکز درمانی به کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی پرداخته شد. این عوامل در قالب مدل AHP و توسط تکنیک Topsis توسعه داده شد. شایان ذکر است که روش تحلیل سلسله مراتبی از روش های پرکاربرد در مسائل تصمیم گیری چندمعیاره است. فرایند تحلیل سلسله مراتبی بر پایه رتبه بندی وزنی بین گزینه ها و معیارها که توسط خبرگان برای هر سطح از سلسله مراتب شناسایی شده انجام می گیرد. در این پژوهش سعی بر آن بود تا با شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار در ساخت پروژه های مرکز درمانی به اولویت بندی عوامل پرداخته شود. نتایج این پژوهش نشان داد که توجه به مراکز درمانی موجود در محدوده مورد نظر بیشتر از سایر موارد حائز اهمیت است. همچنین کمترین امتیاز از آن الزامات زیست محیطی بوده است. نهایتا میزان بهره مندی منطقه از خدمات سلامت، وجود زیرساخت ها، مخاطرات انسانی، ویژگی های زمین و ویژگی های ترافیکی از مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار در ساخت پروژه های جدید مرکز درمانی محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، ارتقاء کیفیت زندگی ، سلامت شهروندان ، درمانگاه ، شهرداری شیراز