بررسی تاثیر شکل و تعداد دیافراگم های میانی بر پاسخ سازه ای عرشه پل های مرکب با شاه تیر فولادی تحت بار زنده

دیافراگم ها اعضایی از روسازه پل هستند که نیروهای جانبی و بارها را به تکیه گاه ها منتقل نموده و همچنین نیروهای پیچشی را نیز در پل کنترل می کنند ویکی دیگر از مزیت های آن می توان به توزیع بارزنده ترافیک در پل نام برد. در این تحقیق تاثیر افزایش تعداد و تیپ دیافراگم های میانی بر میزان نیروهای داخلی و تغییر شکل ایجادشده در روسازه ی پل های مرکب با شاه تیر فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور مدل های عددی متعددی از پل های مرکب با شاه تیر فولادی با تیپ های مختلف دیافراگم(هفتی، هشتی و ضربدری) تحت بار زنده آشتو طراحی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی این است که تعداد و تیپ دیافراگم های روسازه در اینگونه پل ها تاثیر کمی بر میزان لنگرهای خمشی مثبت و منفی و نیروهای داخلی و پاسخ های سازه ای ایجاد شده تحت بار زنده آشتو در عرشه پل دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی پل ، پلهای با شاه تیر فولادی ، دیافراگم ، آئین نامه آشتو ، نیروهای سازه ای