ارزیابی و رتبه بندی فناوریهای تجدیدپذیر مطابق با شرایط بومی ایران با استفاده از مدلهای تصمیم گیری چند معیاره

امروزه که کشور با بحران ناترازی انرژی روبروست تنوع بخشی به منابع انرژی کشور ضرورتی انکارناپذیر است. در جهت تنوع بخشی نیاز است تا علاوه بر نیروگاههای حرارتی و فسیلی نیروگاههای تجدیدپذیر نیز مورد توجه سیاست گذاران قرار بگیرد. نیروگاه های تجدیدپذیر از ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی زیست محیطی، اجتماعی و.. قابل قیاس با یکدیگرند. در این تحقیق با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره ترکیب دو روش ای اچ پی و پرومته مهمترین فناوریهای تجدیدپذیر در کشور اعم از نیروگاه های خورشیدی فتوولتاییک، نیروگاه های بادی و نیروگاه های برق آبی بزرگ از منظر معیارهای مختلفی مانند قیمت تمام شده برق تولیدی هزینه سرمایه گذاری حجم بازار فناوری نرخ رشد ،بازار، میزان اشتغالزایی میزان دسترسی به منبع امنیت انرژی قابلیت اطمینان مولد و معیارهای محیط زیستی با یکدیگر مقایسه شده اند. نتیجه مطالعه اینگونه است که از منظر معیارهای مختلف نیروگاههای خورشیدی در رتبه اول نیروگاههای بادی در رتبه دوم و نیروگاه های برق آبی بزرگ در رتبه سوم قرار داد.

کلیدواژه ها:

صنعت برق فناوریهای تجدیدپذیر ، تصمیم گیری چند معیاره ، ایران