بررسی رابطه بین ویژگی های غیرکالبدی فضای باز مجتمع های مسکونی با سلامت روان سالمندان (مورد پژوهی: مجتمع های مسکونی شهر اصفهان)

هدف: پژوهش حاضر در پی آن است تا رابطه بین ویژگی های غیرکالبدی فضای باز مجتمع های مسکونی با سلامت روان سالمندان را در شهر اصفهان مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق: این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی بوده و روش تحقیق آن برگرفته از راهبردهای کمی در قالب شیوه همبستگی است. مولفه های غیرکالبدی فضای باز به روش های اسنادی و تحلیل محتوا و از مطالعات پیشین استخراج شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از مشاهده و پرسشنامه محقق ساخته به صورت بسته و باز انجام گرفته و به کمک آزمون t تک نمونه ای و تحلیل عاملی رابطه بین ویژگی های غیرکالبدی فضای باز مجتمع مسکونی با سلامت روان سالمندان بررسی می شود. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهند که بین مولفه های غیرکالبدی تعاملات اجتماعی، آسایش و امنیت و فعالیت ها با سلامت روان سالمندان در هر سه مجتمع مسکونی منتخب، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق چنین به نظر می رسد که بین انواع الگوهای طراحی فضای باز مجتمع مسکونی با امکان برقراری ارتباط میان ساکنین و بالا رفتن میزان صمیمیت آنها رابطه وجود دارد. الگوهای مختلط و محیطی دارای تاثیری مثبت و الگوی نواری تاثیر منفی بر این موضوع دارد. مکانیابی فضای باز در ورودی ساختمان یا پشت ساختمان نیز بر این موضوع تاثیرگذار است. این موضوع در خصوص امکان استفاده از محوطه در فصول مختلف سال نیز صدق میکند. همچنین میزان تعاملات اجتماعی و صمیمیت میان افراد بر احساس آسایش محیطی و رضایت آنها از فضای باز مجتمع مسکونی موثر ارزیابی می شود.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، فضای باز ، سلامت روان سالمندان ، مجتمع های مسکونی ، اصفهان