بررسی فنون تدریس گروهی و اکتشافی و اثرات آن بر یادگیری درس علوم

یادگیری مشارکتی به عنوان یک مفهوم، تاریخچه ای طولانی دارد. این رویکرد نتیجه تفکرات نظریه پردازان و پژوهشگرانی است که به دنبال درک چگونگی یادگیری کودکان از طریق تجربه بودند و بر این باور بودند که تجربه نقش کلیدی در فرآیند یادگیری دارد، به شرطی که با تحلیل منظم و منطقی همراه باشد. در سال های اخیر، این رویکرد از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل این دیدگاه ها منجر به توسعه الگویی شده که در تحقیق حاضر به کار گرفته شده است. نتایج نشان دهنده تاثیر قابل توجه یادگیری مشارکتی بر بهبود مهارت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر بوده است. این یافته ها با بسیاری از دیدگاه ها و تحقیقات قبلی همخوانی دارد. برای اجرای موثر این روش، همکاری نویسندگان کتاب های درسی، تصمیم گیرندگان آموزشی، معلمان و والدین ضروری است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، دانش آموز ، معلم ، گروهی ، یادگیری.