طراحی الگوی کارکردهای ورزش دانش آموزی در راستای توسعه پایدار نظام آموزش و پرورش با رویکرد تغییرات نسلی

هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی کارکردهای ورزش دانش آموزی در راستای توسعه پایدار نظام آموزش و پرورش با رویکرد تغییرات نسلی بود روش تحقیق حاضر از نوع تئوری داده بنیاد می باشد. برای گردآوری داده های مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه ساختاریافته و عمیق، جهت شناسایی مولفه های مربوط استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل صاحب نظران علمی و محققان حوزه آموزش و پرورش، تربیت بدنی و علوم ورزشی؛ صاحب نظران سیاستگذاری در وزارت آموزش و پرورش و نهادهای مرتبط؛ مدیران و معلمان تربیت بدنی مدارس؛ پژوهشگران و صاحب نظران حوزه مطالعات نسلی و تحولات فرهنگی-اجتماعی بود. نمونه گیری به روش نمونه گیری هدفمند و با استفاده از روش گلوله برفی صورت گرفت (۱۶ نفر). جهت بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج کیفی از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (۱۹۸۵) استفاده شد. کدگذاری مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA انجام پذیرفت یافته ها نشان داد کارکردهای ورزش دانش آموزی در راستای توسعه پایدار نظام آموزش و پرورش با رویکرد تغییرات نسلی شامل بازتوانی فیزیکی، روانی و اجتماعی (۶ شاخص) و ارتباطات و مهارت زندگی پایدار (۴ شاخص) می باشند. بنابراین برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار در نظام آموزش و پرورش و همگام با تغییرات و نیازهای نسل های جدید دانش آموزان، لازم است کارکردهای ورزش در مدارس را طوری طراحی کرد که ضمن تامین بازتوانی جسمی، روانی و اجتماعی دانش آموزان، زمینه ارتقای ارتباطات و مهارت های زندگی پایدار در آنان را نیز فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

ورزش دانش آموزی ، توسعه پایدار ، آموزش و پرورش ، تغییرات نسلی