شبکه ی معنایی در ‎ زبان لاری

پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر میکوشد تا روابط مفهومی موجود بین واژه‎های زبان لاری، ادامهی زبان فارسی میانه و یکی از زبانهای ایرانی در حال انقراض، را که در شهرستان لار، استان فارس، بدان تکلم میشود، در چارچوب معناشناسی واژگانی بررسی و بخشی از شبکهی معنایی آن را برای نخستینبار تعیین کند. بدین منظور، ۲۵۰۰ واژه از ۵۰۰۰ واژهی اصیل گردآوریشده توسط اقتداری (۱۳۷۱) که با حرف "ل" (لاری) مشخص شدهاند، بهعنوان دادههای پژوهش، استخراج و براساس موضوع (حوزهی معنایی) دستهبندی شدند و روابط مفهومی موجود بین آنها تعیین گردیدند. سپس، تعداد و درصد واژههای شرکتکننده در این روابط تعیین و در هر رابطه طرحی برای شبکه‎ی معنایی این زبان ارایه گردید. نتایج نشان می‎دهد که در این زبان روابط مفهومی شمول معنایی، هممعنایی، چندمعنایی، همآوا-همنویسی، همنویسی، تقابل معنایی، تباین معنایی، جزءواژگی، عضوواژگی و واحدواژگی، وجود دارد که از این میان، شمول معنایی دارای بیشترین (۲۸/۱۵%) و تباین معنایی دارای کمترین (۸/۰%) بسامد وقوع است. بهعلاوه، موردی از همآوایی نیز یافت نمیشود که نشانگر ابهام کمتر، نسبت به فارسی معیار، در زبان لاری است. همچنین، شبکه‎ی معنایی زبان لاری منحصربهفرد و بخش اعظم آن دارای نظم سلسلهمراتبی است و در بخش‎هایی نیز بهصورت ناهمگن می‎باشد.

کلیدواژه ها:

معنی&lrm ، شناسی واژگانی ، روابط مفهومی ، شبکهی معنایی ، زبان لاری