مدیریت و بهینه سازی عملیات حفاری در محیط شهری

مدیریت و بهینه سازی عملیات حفاری شهری به دلیل تاثیرات مستقیم آن بر زیرساخت های شهری، ایمنی پروژه ها و کاهش هزینه های اجرایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی روش های بهینه سازی حفاری شهری و کاهش اثرات منفی آن بر محیط اطراف انجام شده است. در این مطالعه، روش های مختلف حفاری و تاثیر آن ها بر نشست زمین، پایداری سازه های مجاور و هزینه های اجرایی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهند که استفاده از دستگاه های حفاری مکانیزه (TBM-EPB) و پایش لحظه ای نشست زمین با کمک حسگرهای ژئوتکنیکی، تاثیر قابل توجهی در کاهش ریسک های ناشی از حفاری دارد. همچنین، بهره گیری از مدل سازی عددی و سامانه های اطلاعات مکانی (GIS) می تواند به بهینه سازی مسیرهای حفاری و جلوگیری از آسیب های احتمالی کمک کند. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که ادغام مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) با سیستم های مدیریت حفاری موجب بهبود هماهنگی میان ذی نفعان و کاهش زمان بندی پروژه های حفاری شهری می شود. تحلیل نتایج نشان می دهد که به کارگیری فناوری های نوین، پایش مستمر و مدل های مدیریتی کارآمد، می تواند تاثیر بسزایی در کاهش هزینه های اجرایی، افزایش ایمنی و بهبود عملکرد حفاری در محیط های شهری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

حفاری شهری ، نشست زمین ، GIS ، مدل سازی عددی ، بهینه سازی عملیات حفاری.