راهکارهای توسعه پایداری کشاورزی و تغییرات شیمیایی آب های زیر زمینی بوسیله کاربری اراضی (منطقه مورد مطالعه:دشت سروستان)

یکی از اهداف اساسی توسعه پایدار حفاظت از منابع آب، خاک و منابع طبیعی میباشد. استفاده از آبهای زیر زمینی در کشور ما، که فاقد منابع آب سطحی فراوان است، از دیر باز رواج بسیار داشته است. این تحقیق به مدت یکسال و براساس آمارهای 1384لغایت 1390 برروی منابع آب 28 حلقه چاه واقع در دشت سروستان ( 19 حلقه چاه با کاربری کشاورزی، 1 حلقه چاه در منطقه مسکونی و 8 حلقه چاه با پوشش مرتع) در استان فارس از نظر پارامترهای سختی، نسبت جذب سدیم، پ، هاش و هدایت الکتریکی انجام شده است. با استفاده ازGISنقشه پهنهبندی میانگین پارامترها و توسط نرمافزارExcelمیانگین، ضریب تغییرات، انحراف معیار، حد بالا- پائین محاسبه و رسم نمودار انجام شد. سپس با استفاده از رهنمودهایEPA, WHO طبقهبندی امریکایی و استانداردهای ملی آب چاهها از نظر مصارف کشاورزی و صنعتی مورد تفسیر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 64 درصد چاهها در گروه ، 84 میانگین سختی از نظر مصارف صنعتی در آب 28 درصد چاهها در گروه درجه 1 - طی سالهای 90 درجه 2 و چاههای پیزومتر شماره 5- شمال شرق کوهنجان با کاربری مرتع و کشاورزی درگروه درجه 3 و نیازمند تصفیه کامل میباشند. از نظر مصارف کشاورزی (آب آبیاری) میانگین نسبت جذب سدیم در آب 64 درصد چاهها با قلیائیت کم و کلاس S1و28 چاهها در کلاسS2 با قلیائیت متوسط و چاههای پیزومتر شماره 5- شمال شرق کوهنجان با کاربری مرتع و کشاورزی بهترتیب با مقادیر 70/5-46/5میلی اکی و الان بر لیتر با قلیائیت خیلی زیاد در کلاسS4 قرار دارند. میانگین پ. هاش در آب کلیه چاههای مطالعاتی از نظر مصارف صنعتی بلامانع بوده است. 17 درصد میانگین هدایت الکتریکی آب چاههای منطقه مورد مطالعه درکلاسC3 با شوری زیاد و 82 درصد در گروهC4 با شوری خیلی زیاد بودند. حداکثر میانگین هدایت الکتریکی در چاههای پیزومترشماره 5- شمال شرق کوهنجان به ترتیب با مقادیر 49/783-45/568 دسی زیمنس برمتر بدست امد احتمالا عوامل زمینشناسی، اقلیمشناسی و هیدرولوژی عامل بروز چنین کیفیتی در آب چاههای مورد مطالعه شده است. تهیه نقشه پهنهبندی میتواند علاوه بر مشخص نمودن مناطق آلوده آبهای زیرزمینی با در اختیار گذاشتن خصوصیات کیفی آب زیرزمینی، در راستای مدیریت جامع برنامهریزی صحیحی نسبت به بهرهبرداری از آن را انجام داد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، آبهای زیرزمینی ، کاربری اراضی ، دشت سروستان ، تغییرات شیمیایی آب