جایگاه دانش بومی کشاورزان در توسعه پایدار کشاورزی

به کارگیری برخی فن آوری ها ، معضلاتی را در عرصه های زیست محیطی ، تولیدی و اجتماعی ایجاد کرده و موجب دغدغه های فکری اندیشمندان و تصمیم سازان شده است.یکی از راه هایی که در این رابطه برای نیل به توسعه پایدار به انسان یاریمی رساند ، دانش بومی است. دانش بومی توسط افراد بومی و طی فرایند سازگاری بیشتر با محیط زندگیشان به وجود آمده است ، از آن جایی که افراد بومی روستایی با در نظر گرفتن ابزار و تجهیزات بومی خود و اعتقادات سنتی خاص خود بیشتر سعی کرده اند، خود را با محیط سازگار کنند تا محیط را با خود ، بنابراین بکارگیری دانش بومی و ظرفیتهای محلی ضمن اینکه قابلیت های مناسبی برای افزایش سودآوری و ارتقای سطح زندگی افراد دارد به توسعه پایدار نیز کمک می کند.این مقاله به روش مطالعات کتابخانه ای تهیه و تدوین گردیده است و هدف از نگارش این مقاله بررسی دانش بومی و جایگاه آن در توسعه پایدار کشاورزی می باشد

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، کشاورزی پایدار ، توسعه پایدار کشاورزی